Geschiedenis

De Geschiedenis van Badmintonclub Salvoërs

Het verhaal van Badmintonclub  Salvoërs is er een van passie, vriendschap en doorzettingsvermogen, dat zijn oorsprong vindt in het jaar 1950. In dat jaar, onder leiding van de energieke mevrouw Hulsbos, werd in Warnsveld een damesgymclubje opgericht. De lessen vonden plaats in een voormalig sportzaaltje naast de Martinuskerk, waar deze vrouwen niet alleen aan hun conditie werkten, maar ook een sterke gemeenschap vormden.

De inspiratie om badminton op te nemen ontstond uit de sportieve activiteiten van de dames. Al snel besloten enkele mannen uit deze groep een badmintonclub op te richten, die zij de naam “Salvoërs” gaven—een eerbetoon aan de levendige en krachtige sportieve sfeer in de gymzaal. De naam zelf verwijst naar de luide klappen en “salvo’s” die tijdens het volleybalspel te horen waren, een speelse knipoog naar de dynamiek en energie die de club kenmerkte.

In de daaropvolgende jaren heeft de club een aantal belangrijke veranderingen ondergaan. In 1963 verhuisde de badmintonclub naar een nieuwe sportzaal aan de Oranjelaan 11, waar de groei van de club en de populariteit van badminton echt vorm kreeg. In 1977/78 volgde opnieuw een verhuizing, ditmaal naar de moderne sportzaal “de Kei” aan de Bussenweide 2, waar de club verdere bloei en ontwikkeling kende.

De dames van het eerste uur, mevrouw Hulsbos en mevrouw Beek, hebben onvermoeibaar aan het welzijn van de club gewerkt. Mevrouw Beek, die als penningmeester zorg droeg voor de financiële stabiliteit van de club, en haar man Douwe, die talrijke taken op zich nam, waren de drijvende krachten in de beginjaren. Hun inzet en betrokkenheid hebben de fundamenten gelegd voor wat Salvoërs vandaag de dag is. Helaas overleed Douwe Beek in 1981, maar zijn geest en de waarden die hij vertegenwoordigde blijven onmiskenbaar aanwezig.

In 2013 en 2015 werd hun verhaal opnieuw belicht, toen ik en de voormalig voorzitter Willy Bussink contact opnamen met de twee dames. Hun vreugde om het voortbestaan van de club was aangrijpend, en samen deelden ze talloze verhalen uit de beginjaren van de Salvoërs. Ondanks dat de tijd zijn sporen had nagelaten en veel archieven verloren waren gegaan, viel er nog steeds een rijke geschiedenis te vertellen.

De oprichters werden niet alleen gerespecteerd voor hun bijdragen, maar ook geëerd voor de basis die zij hebben gelegd. In 2015, bij de viering van het 65-jarig jubileum, werd deze nalatenschap extra in de schijnwerpers gezet. De herinneringen aan hun passie, de geschenken overhandigd ter gelegenheid van het jubileum, en de levende geest van de club bleven de rode draad in het verhaal van Salvoërs.

Ondanks dat beide dames inmiddels zijn overleden, leeft hun nalatenschap voort in de club. Heden en toekomst blijven de leden van Badmintonclub Salvoërs trouw aan de waarden en de geest van de grondleggers. Met dezelfde passie en doorzettingsvermogen nodigen we nieuwe generaties uit om deel uit te maken van deze prachtige gemeenschap, die in 1950 begon en vandaag de dag nog steeds bloeit, met een trotse blik op een roemrijke geschiedenis.

Zo is het verhaal van Badmintonclub Salvoërs er een dat niet alleen gaat over badminton, maar ook over de waarde van samenhorigheid, sportiviteit en de onvergetelijke verbondenheid die de club heeft gecreëerd. De herinneringen aan mevrouw Hulsbos, mevrouw Beek en alle andere leden van het eerste uur blijven een integraal onderdeel van onze identiteit. Met belofte aan hun nalatenschap zetten we hun werk voort, met dezelfde toewijding en enthousiasme die hen kenmerkte.

Geschreven door Peter Oosterhoff, voorzitter van Badmintonclub Salvoërs.